Androstenedion, böbrek üstü bezi ve yumurtaliklarda yapilan bir steroid hormondur. Androstenedione hem testosteron hem de östrojenin ön maddesidir. Androstenedion düzeyleri yenidogan döneminde yüksektir, çocukluk döneminde azalir ve puberte boyunca artis gösterir. Normal pubertal ve yetiskin erkeklerde, androstenedionun büyük bölümü testislerde ya direkt olarak ya da testosterondan dönüserek yapilir. Normal yetiskin kadinlarda ise büyük bölümü böbrek üstü bezi ve yumurtaliklarda olusur. Androstenedion düzeyleri sekonder seks karakterlerinin gelisimi sirasinda artar. Serum androstenedion düzeyleri ACTH sekresyonuna bagli olarak diürnal varyasyon gösterir. Böbrek üstü bezinden salgilanan androstenedion yasi ilerlemis kadin ve erkeklerde kademeli olarak düser. Ek olarak yumurtaliklarda yapilan androstenedion menopozdan sonra azalir. Serum androstenedion ölçümü androjen biyosentezinin belirteci olarak kullanilir. Yüksek androstenedion düzeyleri Konjenital Adrenal Hiperplazi´de gösterilmistir. Ayrica, androstenedion düzeyleri bu hastaligin tedavisinin izlenmesinde kullanilan 17-OH-progesterondan daha avantajlidir. Serum androstenedion düzeyleri polikistik over sendromunda, 3ß-hidroksisteroid dehidrogenaz eksikligi ve diger hirsutizm sebeplerinde artis gösterir. Yüksek androstenedion düzeylerine böbrek üstü bezi ve ovarian kaynakli kanserlerde rastlanir

17-Hidroksiprogesteron adrenal korteks ve gonadlarda sentezlenen bir steroid hormondur. Gestajenik etkileri son derece zayıftır. 21 hidroksilaz aracılığı ile 11-Dezoksikortizole dönüştürülür. Bu yüzden kanda 17-Hidroksiprogesteron seviyelerinin tayini, 21 hidroksilaz enzim eksikliğinin izlenmesinde faydalıdır. 21 Hidroksilaz eksikliği ile giden konjenital adrenal hiperplazisi olanlarda, kanda 17-Hidroksiprogesteron artar. 11-Hidroksilaz eksikliğinde de orta seviyede artışlar saptanır. Yani bu steroid hormonun kan seviyelerinin tespiti, konjenital adrenal hiperplazi ayırıcı tanısında önemlidir. Diagnostik amaçlı olarak, 17-Hidroksiprogesteron sonuçları her zaman hastanın tıbbi geçmişi ve klinik muayene bulguları ile birlikte değerlendirilmelidir.